عشق خوابگاه است و در آنجا محراب است
عشق بستر است و در آنجا دریاست
عشق فراز بام است و در آنجا آسمان است
عشق آسمان است و در آنجا ملکوت است
عشق گرم شدن است و در آنجا گداختن است
عشق خواستن است و در آنجا ... نمی دانم چیست ؟ نمی دانم چه بگویم؟
کلمات را آنجا راه نمی دهند که بروند و ببینند وبرگردند و برایت حکایت کنند ... ای انسان ! ای که جز با پیام وحی جز با کلمه الله به آن خلوت زیبای غیبی راه نداری !
دکتر علی شریعتی / گفت و گوهای تنهائی صفحه 887
+ نوشته شده در جمعه بیست و هفتم اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 19:15 توسط داود لواسانی
|
